Iacobus de Voragine, Quadragesimale, sermo 97 (Schneyer : 291)">, Sigle de Schneyer : T28/3
<< >>

Feria III Pasche, 1/2    

Texte de base : Jacques de Voragine, Sermones aurei, Robert Clutius éd., Vienne-Cracovie, 1760

Mots-clés :
pax |   uirtutes cardinales |   uirtutes theologice |   peccata |   penitentia |   fetor |   uerba pacis |   linguagium celeste, terrestre, infernale |   pacis fructus |   tranquillitas mentis  
Lister Distinctions (13) Lister Exempla (1) Lister Figurae (7) Pas de matière biblique
Pas d'interprétations des noms Pas de liturgie / pratique Lister Sources déclarées (2) Lister Noms de personnes (4)
Pas de noms de lieux
Plan :
synthétique
classique
pas de plan
V. interventions éditoriales (en rouge)
Thema
Stetit Iesus in medio discipulorum suorum et dixit : Pax uobis. (Luc. 24, 36).
Dominus noster in suos discipulos tria specialiter habuit in usu :
Dominus noster in suos discipulos tria specialiter habuit in usu, scilicet in medio eorum stare, pacem eis semper offerre et, si aliquando turbabantur, eos statim reconciliare. Ista tria in presenti Euangelio denominantur.
I : In medio eorum stare → nos instruit quod in omnibus operibus nostris debemus tenere medium et fugere extrema (uirtutes cardinales, uirtutes theologice)
Primo enim, in medio discipulorum stetit. Ipse quidem semper medium dilexit. Nam in natiuitate stetit in medio duorum animalium ; in uita stetit in medio discipulorum ; in morte stetit in medio duorum latronum ; post resurrectionem stetit in medio discipulorum, sicut dicitur hic. Per hoc nos instruit quod in omnibus operibus nostris debemus tenere medium et fugere extrema. Aliter enim ipsa opera non essent uirtuosa, quia omnes uirtutes sunt in medio. Et ponamus exempla in uirtutibus cardinalibus et theologicis. Prudentiam quidem circumstant duo extrema, unum per modum excessus, scilicet nimia curiositas, aliud per modum defectus, scilicet fatuitas. Prudentia uero tenet medium, non declinans ad extremum curiositatis uel fatuitatis. Iustitiam circumstant duo extrema, unum per modum excessus, scilicet nimia seueritas, aliud per modum defectus, scilicet nimia lenitas. Iustitia uero tenet medium, non declinans ad extremum seueritatis nec nimie lanitatis. Temperantiam circumstant duo extrema, unum per modum excessus, scilicet gulositas, aliud per modum defectus, scilicet nimia extenuatio. Temperantia uero tenet medium, non declinans ad extremum gulositatis nec nimie extenuitatis. Fortitudinem circumstant duo uitia, unum per modum excessus, scilicet crudelitas, aliud per modum defectus, scilicet pusillanimitas. Fortitudo uero stat in medio, non declinans ad extremum crudelitatis uel pusillanimitatis. Similiter fidem circumstant duo extrema, unum per modum excessus, scilicet nimia leuitas, quando scilicet homo nimis est facilis et leuis ad credendum omnia que audit, aliud per modum defectus, scilicet nimia tarditas. Fides autem tenet medium, quia credit credenda, et ideo non declinat ad extremum leuitatis nec tarditatis. Similiter spem circumstant duo uitia, unum per modum excessus, scilicet nimia presumptio, aliud per modum defectus, scilicet desperatio. Spes autem tenet medium, quia sperat speranda et non sperat non speranda et non declinat ad extremum presumptionis nec desperationis. Charitas autem non habet aliquod extremum per modum excessus, quia nullus posset diligere Deum nimis. Ideo Christus in medio stabat ut instrueret quod semper in nostris operibus medium teneamus.
I : In medio eorum stare → nos instruit quod in omnibus operibus nostris debemus tenere medium et fugere extrema (pax)
II : Pacem eis semper offerre, quam pacem homo debet habere : (pax)
Secundo, Christus pacem discipulis obtulit, dicens : Pax uobis. Dicit autem Ioannes quod, in illa apparitione et in alia quam fecit in octauo die, Christus ter dixit eis Pax uobis, ad notandum quod homo debet habere pacem in corde, in ore et in opere.
II.A : in corde (tranquillitas mentis)
Pax cordis est quies et tranquillitas mentis cum Deo, de qua dicitur : In mundo pressuram habebitis, in me autem pacem (Ioan. 16, 33). Sed notandum quod quidam sunt qui habent pacem et quietem cum Deo in mente sed non in corpore, ut serui Dei qui iugum Christi accipiunt, carnem suam mortificando, sed tamen in Deo quiescunt, mentem suam a malis phantasmatibus conseruando. De talibus dicitur : Tollite iugum meum super uos, etc. Inuenietis requiem animabus uestris (Matth. 11, 29). Istud autem sabbatum est illud de quo dicitur : Sabbatum requietionis est et affligetis animas uestras religione perpetua (Leu. 16, 31). Alii sunt qui habent pacem et quietem in corpore, sed non in mente, sicut peccatores de quibus dicitur : Requieuit in fecibus suis (Ier. 48, 11). Anima mea, habes multa bona, etc. requiesce, etc. (Luc. 12, 19). Sed non possunt quiescere in mente, quia, sicut dicitur, cor impii quasi mare feruens quod quiescere non potest (Isai. 57, 20). Istam talem requiem demones derident : Uiderunt eam hostes et deriserunt sabbata eius (Thren. 1, 7). Alii sunt qui habent pacem et quietem mente et corpore, sicut beati : Sedebit populus meus in pulchritudine pacis et in tabernaculis fiducie et in requie opulenta (Isai. 32, 18). Istud est sabbatum requiei de quo dicitur : Erit sabbatum ex sabbato (Ibidem 66, 23), et ex requie mentis peruenitur ad requiem eternitatis. Alii sunt qui non habent pacem nec quietem nec corpore nec mente, sicut damnati de quibus dicitur : Seruietis diis alienis die ac nocte qui non dabunt uobis requiem (Ier. 16, 13).
II.B : in ore (uerba pacis, linguagium celeste, terrestre, infernale)
Secundo, debemus habere pacem in ore ut semper uerba pacifica habeamus : Qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium (Prou. 12, 20). Ex hoc enim cognoscitur quod homo sit ciuis celestis, quando scilicet loquitur uerba celi. Deus enim tres prouincias fecit et in qualibet istarum proprium linguagium posuit, scilicet prouinciam celestem, terrestrem et infernalem. Linguagium prouincie celestis est uerba pacis et edificationis habere : hoc est Deum benedicere et laudare : Beati qui habitant in domo tua, Domine ; in secula secularum laudabunt te (Psal. 83, 5). Linguagium prouincie terrestris est de terrenis tractare : Qui de terra est, de terra loquitur (Ioan. 3, 31). Linguagium prouincie infernalis est Deum maledicere et blasphemare, unde dicitur de damnatis : Cum esurierit, irascetur et maledicet regi suo (Isai. 8, 21). Cognoscitur igitur quis de qua prouincia sit ad loquelam suam. Unde dictum fuit Petro de qua esset prouincia : Galileus es, nam et loquela tua manifestum te facit (Matth. 26, 73). Qui igitur loquitur uerba pacis et edificationis et laudis Dei, signum est quod ille spectat ad prouinciam celi. Unde dicebat Domino qui habebat linguagium celi : Quare loquelam meam non cognoscitis (Ioan. 8, 43) ? Qui loquitur uerba terrena et mundana, signum est quod spectat ad prouinciam mundi : Ipsi de mundo sunt, ideo de mundo loquuntur et mundus eos audit (I. Ioan. 4, 5). Qui loquitur uerba mendacii, maledictionis et detractionis, signum est quod pertinet ad prouinciam inferni, quia illud est proprium linguagium diaboli : Qui loquitur mendacium ex propriis loquitur, quia mendax est et pater eius (Ioan. 8, 44).
II.C : in opere, quia : (pacis fructus)
Tertio, debemus habere pacem in operibus nostris, ut scilicet cum omnibus hominibus pacem habeamus : Si fieri potest quod ex uobis est, cum omnibus hominibus pacem habentes (Rom. 12, 18). Ista enim pax ad tria uidetur esse bona.
II.C.1 : multiplicat bona temporalia
Primo, ex hoc multiplicantur bona temporalia. Hieronymus : Concordia parue res crescunt, discordia uero maxime dilabuntur.
II.C.2 : per hanc acquiruntur bona spiritualia
Secundo, per pacem acquiruntur bona spiritualia. Illud dicit Chrysostomus super Ioannem quod, si decem homines unanimes habitauerint, unus est in decem et decem in uno. Unusquisque eorum decem animas habet, uiginti manus habet, uiginti oculos et uiginti pedes. Dicuntur autem decem animas habere, quia communicant sibi sua desideria et suas orationes. Dicuntur habere uiginti oculos, quia communicant sibi sua consilia et suas prouisiones. Dicuntur habere uiginti manus, quia communicant sibi sua opera suas defensiones. Dicuntur habere uiginti pedes, quia communicant sibi sua onera et supportationes.
II.C.3 : ex ea acquiruntur celestia
Tertio, ex pace acquiruntur celestia. Deus enim in suo Testamento pacem nobis dimisit : Pacem relinquo uobis, pacem meam do uobis (Ioan. 14, 27). Qui igitur Testamentum Patris non seruabit, hereditatem celestem non possidebit. Soli enim pacifici sunt filii Dei : Beati pacifici, quoniam filii Dei uocabuntur (Matth. 5, 9). Soli autem filii Dei sunt heredes Dei : Si autem filii, et heredes (Rom. 8, 17).
II : Pacem eis semper offerre, quam pacem homo debet habere :
III : Conturbatos reconciliare
Tertio, Christus discipulos conturbatos confortauit.
II.A : in corde
III.A : apparitiones et ostensiones cicatricum uulnerum a Christo
Ipsi enim remanserant post passionem suam in multo merore et multo timore et multo errore, sed Christus resurgens et eis apparens mestos letificauit, unde dicitur : Adhuc autem illis non credentibus et mirantibus pre gaudio (Luc. 24, 41). Timidos confortauit, dicens : Ego sum nolite timere ; erroneos certificabit Quidam enim inter eos erant qui credebant eum esse spiritum, sed illis dixit : Palpate et uidete quia spiritus carnem et ossa non habet, sicut me uidetis habere (Ibidem 24, 39). Alii credebant assumpsisse corpus suum, sed phantastice suscitatum, ideo dixit : Habetis hic aliquid quod manducetur (Ibid. 24, 41) ? Phantastice enim resuscitati comedere non possunt. Alii credebant ipsum assumpsisse corpus alienum et non corpus proprium quod in cruce fuit confixum. Istis dixit : Uidete manus meas et pedes meos, quia ego ipse sum (Ibid. 24, 39).
II.B : in ore (peccata, penitentia, fetor)
III.B : quomodo sanare possumus uulnera spiritualia peccatorum
In hoc autem quod Christus cicatrices uulnerum suorum ostendere uoluit, dat nobis exemplum quod uulnera cordium nostrorum non debemus abscondere, sed ea sananda manifestare. Sed notandum quod uulnera sunt aliquando recentia, aliquando inueterata, aliquando putrida effecta. Recentia curantur unctione, siue lenis emplastri appositione, inueterata sanantur adustione, putrida incisione. Tunc igitur uulnera peccatorum nostrorum sunt recentia quando adhuc sunt in uoluntate, siue in recenti opere. Tunc sanari possunt unguento uel emplastro, id est lenis penitentie medio : Languor prolixior grauat medicum, breuem languorem precidit medicus (Eccli. 10, 11-12). Unguentarius faciet pigmenta suauitatis et unctiones conficiet sanitatis (Ibidem 38, 7). Tunc uero inueterata sunt quando in longam consuetudinem sunt deducta, in quorum persona dicit propheta : Inueteraui inter omnes inimicos meos (Psal. 6, 8). Et tunc sanantur adustione, id est adustiua et pungitiua carnis maceratione Istam adustionem petebat propheta, dicens : Ure renes meos et cor meum (Ibidem 25, 2). Tunc uero sunt putrida quando homo tam diu stat in peccatis quod fetet coram Deo et hominibus : Computruerunt ut iumenta in stercore suo (Ioel. 1, 17). In persona talium dicit propheta : Putruerunt et corrupte sunt cicatrices mee a facie insipientie mee (Psal. 37, 6). Talia uulnera sanantur incisione, id est incisiua a Deo immissa tribulatione. Tunc enim sepe carnes putride auferuntur et ipsi tribulationibus prouocati ad Deum celeriter conuertuntur : Multiplicate sunt infirmitates eorum, postea accelerauerunt (Ibidem 15, 4).